Projekty - Dzieła Zbigniewa Zielińskiego

DZIEŁA ZBIGNIEWA ZIELIŃSKIEGO

Szczyty poznańskich kamienic – inwentaryzacja

Stary Rynek (w kolejności nr 37, 41, 42, 51, 57, 74, 79, 81, 91)

Wroniecka (w kolejności nr 13, 14, 20, 21, 22)

Żydowska (w kolejności nr 1, (nieznany), 4, 6, 9, 11)

Wrocławska (numery 12 i 36),  Świętosławska (numery 6, 7, 9) i Ratuszowa

DZIEŁA ZBIGNIEWA ZIELIŃSKIEGO

Nieznane widoki miasta Poznania

Szczęśliwym trafem przetrwał ostatnią wojnę cykl ponad 60 rysunków, wykonanych w latach 1940 – 1941 przez nieznanego rysownika, sygnującego się literą „F”. Cykl ten przedstawia mało znane zakątki Starego Miasta. Są to najczęściej fragmenty ciasnej zabudowy, gdzie z powodu braku dystansu trudno było wykonać inwentaryzację fotograficzną.
Przedmiotem rysunków jest architektura wyłącznie świecka:
skromne elewacje podwórzowe kamienic, sienie, podwórza, dachy, wnętrza domów mieszczańskich. Choć artystycznie słabe, ryciny są cenne, gdyż pokazują wiernie obiekty dziś już częściowa nie istniejące, a poprzednio mało lub wcale nieznane.
Rysunki zostały wykonane na Starym Rynku oraz w ulicach Wronieckiej, Mokrej, Żydowskiej, Wielkiej, Woźnej, Koziej, Gołębiej, Klasztornej i Wrocławskiej.

Cykl ten, aczkolwiek obejmuje w zasadzie fragmenty zabudowy najczęściej ze sobą niezwiązane, pozwala jednak na wysunięcie pewnych ogólnych wniosków.

DZIEŁA ZBIGNIEWA ZIELIŃSKIEGO

Drogi rowerowe w przedwojennym Poznaniu

Pierwszy program budowy i rozwoju dróg rowerowych powstał w 1934 roku. Przygotował go zespół pod kierownictwem Zbigniewa Zielińskiego. Plan zakładał, że obok kilku istniejących już w ówczesnym Poznaniu tras powstaną dodatkowe 34 km dróg, a docelowo cała sieć miała mieć 70 km. Plany nie były chwilową modą, tylko koniecznością, bo po I wojnie światowej liczba rowerzystów gwałtownie rosła. Produkcja jednośladów stała się coraz powszechniejsza, a przez to rowery dużo tańsze, więc i popularniejsze jako środek transportu. 

 
 

Zbigniew Zieliński jest również autorem koncepcji parkingów buforowych. Aktualnie parkingi buforowe są integralnym elementem miejskiej infrastruktury. Ich zadaniem jest ograniczenie liczby samochodów wjeżdżających i parkujących na ulicach w ścisłym centrum miasta. Zlokalizowane są w miejscach z łatwym dostępem do komunikacji publicznej.

 

Droga rowerowa przy ul. Warszawskiej – zdjęcie z końca lat 30.